မညှာနဲ့နော်

မေဧကရီ မှာ ယောင်္ကျား ရှိပေမဲ. သူ.ယောင်္ကျား ကိုဇော်ထွန်း က နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေတာမို. ၂ လတခါ လောက်သာ တွေ.ရပြီး သူ ကတော. ရန်ကုန် မှာပင် စတိုးဆိုင်ဖွင်.ကာဆိုင်မှာပင် အသက် ၁၅နှစ်ခန်. အိမ် ဖေါ်မလေး သက်စု နှင်. နေတာဖြစ်သည်၊ သူ. စတိုးဆိုင်တွင်အောင်အောင် ဆိုသည်. ၁၈ နှစ်အရွယ် …

မညှာနဲ့နော် Read More

မညှာမတာ ရက်စက်လွန်းတဲ့ ကိုကို

“မလုပ်ပါနဲ့တော့ တော်ပါတော့ အားးးး သေပါပြီ။ ကိုကို တော်ပါတော့ အားးး နာလိုက်တာ သေပါပြီ။ အား” အချစ်ဆိုတာကို ရင်မခုန်ဖူးသေးတဲ့ မေမဒီ ဆိုတဲ့ ကျမအတွက် နာကျင်မှုထက် အရွယ်မတိုင်ခင် စော်ကားဖျက်စီးခံရခြင်းထက် မောင်နှမအရင်းကြီးဖြစ်တဲ့ ကိုကိုရဲ့ မတရားမုဒိန်းကျင့်ခြင်းကို ခံနေရလို့ ကျမအသဲနှလုံးတွေ တစ်ဆက်ဆက် နာကျည်းခံပြင်းရင်း နှုတ်ခမ်းကို အံကြိတ်ကိုက်ထားရင်း မျက်ရည်တွေ ထိန်းမရသိမ်းမရ ပြိုဆင်းနေပါတော့တယ်ရှင်။ …

မညှာမတာ ရက်စက်လွန်းတဲ့ ကိုကို Read More

ကြက်သီးထစရာ ဘော်ဒီ

ကျမနာမည် ဝေမာစိုး အရမ်းရင်းနီးသူတွေကတော့ စိုးလေးလို့ခေါ်ကြတယ်လေ တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်သင်္ချာတက်နေတာပါ ကျမတက္ကသိုလ်တက်တော့လဲ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေနဲ့အတူတူတက်တာ မိန်းကလေးဆောင်မှာ ကျမနဲ့သူငယ်ချင်းလေးယောက် ယောင်္ကျားလေးအဆောင်မှာ မူပိုင်နဲ့သူ့သူငယ်ချင်းတွေနေကြတယ် အဆောင်ချင်းကကပ်လို့လေ။မူပိုင်ဆိုတာ အခြားသူမဟုတ်ဖူး သူငယ်တန်းထဲကနေ ခုချိန်ထိကျောင်အတူတက်ခဲ့တဲ့ငယ်သူငယ်ချင်း ကစားလဲအတူစားလဲအတူတူ အကူညီလိုရင်အပြန်အလှန်ကူညီကြတာ ပြောမနာဆိုမနာသူငယ်ချင်းအရင်းကြီးပါ။ အမှန်ပြောရရင် အထက်တန်း ကျောင်သူဘဝကတည်းကသူ့ကိုကြိတ်ကြွေနေခဲ့ရတာ ကျမရင်ထဲက ချစ်ဦးသူပေါ့ ဒါပေမဲ့ကျမရင်ထဲကအချစ်တွေကိုသူကမသိခဲ့ပါဘူး ကျမကသာတစ်ဖက်သတ်ကြွေနေခဲ့ရတာ သူကတော့ နီးရာဂိုးကိုမသွင်း ဝေးရာဂိုးကိုသွင်းဘို့မျှော်နေတဲ့သူ ကျမရဲ့အချစ်တွေကိုသူသိအောင် ဖွင့်ပြောလို့ကမရလေ …

ကြက်သီးထစရာ ဘော်ဒီ Read More

အပျိုရိုင်းလေး နုနုထွေး

တစ်နေ့တော့ ညနေစာ စားပြီး ပျင်းတာနဲ့ ကျုပ် ရွာထဲ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ အချိန်က မှောင်ရီပျိုးနေတဲ့အချိန် တစ်နေရာ အရောက်မှာ “ထွန်းလွင်….နင် ဘယ်သွားမလို့တုန်း” ကျုပ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း အေးသူဆိုတဲ့ ကောင်မပေါ့။ သူက ခြံဝမှာ ရပ်နေတယ်။ ကျုပ်တို့ရွာက ရွာကြီးဖြစ်သလို အိမ်တိုင်းနီးပါး ခြံနဲ့ဝန်းနဲ့ နေကြတာ။ “ငါလဲ ပျင်းတာနဲ့ ထွက်လာတာဟ” “ဒါဆို…အိမ်ထဲဝင်အုန်းဟာ…..ငါပြောစရာရှိလို့” “အေးပါ” …

အပျိုရိုင်းလေး နုနုထွေး Read More

လှည့်စားခံ လိုက်ရတဲ့ သားအမိ

အချိန်ကား ညနေစောင်းနေဝင်ချိန်။ တစ်နေ့တာလုံး အလင်းပေးခဲ့သော နေမင်းကြီးသည် တဖြည်းဖြည်း အားနည်းမှေးဖျော့လာ၍ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေ၏ ။ ထိုအချိန်တွင် သစ်တောထဲ၌ ညည့်ငှက်တွန်သံမှတစ်ပါး အခြားအသံမရှိ ။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေ၏။ တောခေါင်းကြီး၏ တဲရှေ့ကျောက်ဆောင်ပေါ်၌ အင်္ကျီလက်ပြတ်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် ထင်းခွေနေသည်။ ထိုမိန်းကလေးသည် သစ်တောကြီးမှ ပေါက်ဖွားလာသော မိန်းကလေးနှင့်လွန်စွာတူ၏။ သူမ၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာ သေးသွယ်သော်လည်းအရပ် မြင့်၍ ကျစ်လစ်တောင့်တင်း၏။ အသားညို၏ …

လှည့်စားခံ လိုက်ရတဲ့ သားအမိ Read More

ကျမရဲ့ တဏှာမီးကို ငြိမ်းသက်ပေးမယ့်သူ

ကျမကို ရွာက လူတွေကတော့ မမတင်လို့ ခေါ်ကြတယ် ကျမက ကျမယောင်္ကျား ကိုမြမောင်သေသွားပြီး ကတည်းက တခုလပ်ဆိုတဲ့ အထီးကျန်ဘဝကိုခံယူထားတဲ့သူပါ ကျမအသက်က 38နှစ်စွန်းရုံ ဘဲရှိသေးတယ် တင်တင်လှဆိုတဲ့ နာမည်အတိုင်း ကျမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ပုရိသယောင်္ကျားတွေ ကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချနေကြတာကျမသိတာပေါ့ ဘဝကို မကြောင့်မကျ မတောင့်မတဘဲ အေးအေးဆေးဆေးဖြတ်သန်းလာခဲ့ရတာကြောင့် အရွယ်ကလည်းတင် ရုပ်ရည်ကလည်းအလှကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဘဝပေးကုသိုလ်ကြောင့်ထင်တယ် တခုလပ်ဖြစ်တာတောင် ယောင်္ကျားတွေရဲ့ …

ကျမရဲ့ တဏှာမီးကို ငြိမ်းသက်ပေးမယ့်သူ Read More

ရိုးမယ်ဖွဲ့

“ဟေ့ကောင်… ဇော်ကြီး… အဲ့စော်…မိုက်တယ်နော်” “အေး…ဟုတ်တယ်ကွ… နောက်က ကြည့်ရင် ပိုတောင်မိုက်သေးတယ်” “အမလေးလေ ဘာတွေကြည့်ပြီး မိုက်နေရတာလည်း ဇော်ကြီးနဲ့ ကျော်မြင့်ရယ် နင်တို့လည်း ငမ်းစရာရှားလို့ ဒီလို တစ်ခုလပ်ကိုမှ ငမ်းရသလားဟဲ့” “ဟင် တစ်ခုလပ် ဟုတ်လို့လား မတင်ထွေးရဲ့” “အဟုတ်တော့…အဟုတ်… တစ်ခုလပ်တင်… ဘယ်ကမလဲ… ကလေးတစ်ယောက်လည်းရှိသေး… သူ့သားလေးကလည်း အခြောက်လိုလေးလေ သားထူးဆိုလား”။ ဟာ ဒါဆို …

ရိုးမယ်ဖွဲ့ Read More

ယား တတ်သောမိန်းမ

ကျမအမည်က အိချောပါ။ အသက်က နှစ်ဆယ်ရှိပြီ။ အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုပေမဲ့ ထန်နေတဲ့စော်လေးပါ။ ကိုမင်းမော် ခရီးထွက်သွားတာနဲ့ ကျမ ပိုလွတ်လပ်လာတယ်။ ဦးမောင်ကို ဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။ ဦးမောင်ရောက်မလာခင် အဝတ်ဗလာချွတ်ပြီး ရေးချိုးခန်းထဲရေချိုးလိုက်တယ်။ ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ကျမနို့တွေကိုပွတ်သပ်နေတုန်း ဦးမောင်ရောက်လာတယ်။ ဦးမောင်နဲ့ကျမ ကိုမင်းမော် ကွယ်ရာဖောက်ပြန်နေကြတာလေ။ အခုလိုချိန်းပြီး ဖောက်ပြန်ရမယ်ဆိုတော့ အို။ ဆပ်ပြာမြုပ်နဲ့ အမွှေးဆီတွေက ကျမစောက်ဖုတ်ကို သန့်စင်ပေးနေတယ်။ ဦးမောင် ဧည့်ခန်းထဲ …

ယား တတ်သောမိန်းမ Read More

စိတ်မထိန်းနိုင်တဲ့ နွယ်

ဗျောက်ဖောက်သံများ ဆူညံနေသည်။ “ရွှီးးးးး… ဖေါင်း… ဖေါင်း…… ရွှီးးးး…… ဖေါင်းးးးး…… ဒိုင်းး…… ရွှီးး…… ဖေါင်းး…… ဒိုင်း” နွယ်တို့ မြို့လေးရဲ့ သီတင်းကျွတ် ညလေးပေါ့။ တရပ်ကွက်လုံး မီးတွေ လင်းထိန်နေတယ်။ ကလေးတွေလည်း ဖျောက်အိုး ဖေါက်လိုက် မီးရှူးမီးပန်းတွေ လွတ်လိုက် ပျော်ရွှင် နေကြတယ်။ ” မနွယ်ရေ…… ပြီးပြီလား ” ” …

စိတ်မထိန်းနိုင်တဲ့ နွယ် Read More

ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်နော် ဖိုးသား

သာယာကြည်လင်တဲ့ မနက်ခင်းလေးရဲ့ အေးမြတဲ့လေညင်းလေးတွေနဲ့အတူ ဖိုးသားတစ်ယောက် နိုးထလာခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ဆိုရင် ဒီအိမ်ကိုပြောင်းလာတာ တစ်ပတ်တိတိရှိပြီလေ။ ဖေဖေရယ် မေမေရယ်က တစ်ခန်း၊ ကျွန်တော်က တစ်ခန်း၊ မမနဲ့ ညီမလေးကတော့ ကျွန်တော့်ဘေးက အခန်းမှာပေါ့။ ရန်ကုန်မြို့ရဲ့ အထင်ကရနေရာတစ်ခု ဖြစ်တာနဲ့အညီ လူတွေလဲ သွားလာလို့ မနက်ခင်းလေးက သက်ဝင်လှုပ်ရှားနေပြီ။ အိပ်ယာထဲမှာ ဟိုဒီတွေနေရင်းနဲ့ အခန်းအပြင်က မေမေ့အသံကို ကြားလိုက်ရတယ်။ ခဏနေဆို …

ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်နော် ဖိုးသား Read More